Η 60ή έκδοση της Διεθνούς Έκθεσης Τέχνης Biennale Arte 2024, με έδρα τη Βενετία, λαμβάνει χώρα από τις 20 Απριλίου μέχρι τις 24 Νοεμβρίου. Με τίτλο Foreigners Everywhere – Stranieri Ovunque, η φετινή διοργάνωση “διαβάζει” αλλιώς τον παγκόσμιο χάρτη και τη γεωπολιτική του σημασία, δίνοντας χώρο και φωνή στον Νότο, που για τον Βορρά αποτελεί το διαφορετικό, το ξένο, το ταξίδι, τη ρομαντικοποίηση, την ένταξη και τη μη ένταξη. Επιμελητής της φετινής διοργάνωσης, ο Adriano Pedrosa.

Tunnel Boring Machine, Teresa Solar, Art Biennale 2024

Ο Βραζιλιάνος επιμελητής και καλλιτεχνικός διευθυντής του São Paulo Museum of Art είναι το πρώτο άτομο από τη Νότια Αμερική που αναλαμβάνει την επιμέλεια σε Biennale Arte. Στην επιμελητική του πρόταση, οι αυτόχθονες πληθυσμοί ανά τον κόσμο είναι το επίκεντρο στη φετινή διοργάνωση της Biennale της Βενετίας. Συγκεκριμένα ο Pedrosa, φέρνοντας το βίωμά του, τονίζει ότι οι αυτόχθονες κοινότητες συχνά αντιμετωπίζονται ως ξένες μετά τις απελάσεις των αποικιοκρατών τους. Στόχος του είναι να δώσει χώρο σε καλλιτέχνες που δεν είχαν στο παρελθόν τη δυνατότητα ή και την πρόσβαση σε τέτοιας κλίμακας εκθέσεις, αλλά και να απο-δυτικοποιήσει το βλέμμα τόσο στη μορφή όσο και στο περιεχόμενο της Biennale.

Huni Kuin Artists Movement (MAHKU), Art Biennale 2024

Η ιθαγενής σύγχρονη τέχνη, επίκεντρο στο Giardini με έργα του Huni Kuin Artists Movement (MAHKU). Οι MAHKU, με μια τοιχογραφία στην πρόσοψη του Κεντρικού Περιπτέρου, επικοινωνούν τις προγονικές μουσικές τους παραδόσεις, μέσα από οπτικές αφηγήσεις που συνδέονται άρρηκτα με τη λαογραφία του τόπου τους. Το καλλιτεχνικό κίνημα MAHKU σηματοδοτεί εκ νέου την έννοια της ξενιτιάς σε μια καταγραφή αποκλεισμού και καταπίεσης, ενώ παράλληλα εστιάζει στην επικοινώνηση του βιώματός τους μέσα από παραδοσιακούς μύθους και τις ιερές τελετουργίες του Huni Kuin.

The Mapping Journey Project, Bouchra Khalili, Art Biennale 2024

H Bouchra Khalili, με καταγωγή από το Μαρόκο και τη Γαλλία, παρουσιάζει το έργο The Mapping Journey Project. Η πολυμεσική εγκατάσταση σχεδιάζει έναν εναλλακτικό χάρτη της περιοχής της Μεσογείου, που εκτείνεται από τη Μασσαλία έως τη Ραμάλα, τη Ραμάλα έως το Μπάρι, το Μπάρι έως τη Ρώμη, τη Ρώμη έως τη Βαρκελώνη και τη Βαρκελώνη έως την Κωνσταντινούπολη. Ο χάρτης της είναι βασισμένος στις μεταναστευτικές ροές της Μεσογείου, αφηγήσεις και συνεντεύξεις μεταναστριών και μεταναστών από τις χώρες της Βόρειας και Ανατολικής Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και της Νότιας Ασίας.

Love as a Glass of Water, Iva Lulashi, Art Biennale 2024

Η Iva Lulashi, εκπρόσωπος του Αλβανικού περιπτέρου, παρουσιάζει την έκθεση Love as a Glass of Water. Η έκθεση είναι βασισμένη στο ‘theory of the glass of water’ της φεμινίστριας θεωρητικού Alexandra Kollontai (Αγία Πετρούπολη, 1872 - Μόσχα, 1952). Η πολιτική αφήγηση της Kollontai τοποθετείται χρονικά στην προεπαναστατική ρωσική περίοδο και αναφέρεται σε μια ιδεατή σεξουαλική επανάσταση, όπου οι παρορμήσεις θεωρούνται μια απλή ανθρώπινη ανάγκη που πρέπει να ικανοποιείται με την αντίστοιχη ελαφρότητα και ανεμελιά που συνήθως πίνεται ένα ποτήρι νερό. Η Iva Lulashi παρουσιάζει μια σειρά πινάκων, που ως επίκεντρο της αφήγησής τους έχουν τη γυναικεία σεξουαλικότητα, την αυτοδιάθεση και την παρόρμηση.

I WILL FOLLOW THE SHIP, Matthew Attard, Art Biennale 2024

Τέλος, η καλλιτεχνική εγκατάσταση I WILL FOLLOW THE SHIP του Matthew Attard, που εκπροσωπεί το περίπτερο της Μάλτας, επικοινωνεί στοιχεία της λαϊκής τέχνης των ναυτικών και των ψαράδων της Μάλτας. Με βασική αναφορά χαρακτικά και ζωγραφικά αποτυπώματα που υπάρχουν πάνω στα πλοία και τα μικρά καΐκια των λιμανιών της Μάλτας, ο Attard δημιουργεί μια πολυμεσική εγκατάσταση όπου τα λαογραφικά και θρησκευτικά στοιχεία του τόπου μπλέκονται με την ψηφιακότητα και το AI.