Tο Design Society επιλέγει και παρουσιάζει 5 σύγχρονους κεραμίστες/τριες.

Η κεραμική είναι μια μορφή τέχνης, η οποία -στη σύγχρονη εκδοχή της- φέρνει κοντά το design και τη γλυπτική. Με τη χρήση αρχαίων ή και νεότερων τεχνικών και με την επεξεργασία παραδοσιακών υλικών και μεθόδων, παίρνουν ζωή αντικείμενα που δεν μπορούν να τοποθετηθούν σε αυστηρές κατηγορίες. Το Design Society επιλέγει 5 σύγχρονους κεραμίστες/τριες, των οποίων οι τελευταίες δουλειές εντυπωσιάζουν τόσο ως προς την τεχνική εκτέλεση και την επιλεγμένη θεματολογία αλλά και ως προς την παρουσίασή τους. Αν και όλοι οι καλλιτέχνες που θα αναφερθούν ειδικεύονται στην κεραμική, έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν εξαιρετικά εξατομικευμένες προτάσεις, οι οποίες δύσκολα θα μπορούσαν να γίνουν αντιληπτές ως “παρόμοιες” μεταξύ τους. 

Ο Nick Vest, γλύπτης που έχει την έδρα του στούντιό του στο Jingdezhen, δημιουργεί κεραμικά έχοντας ως βάση του φιλοσοφικούς και αφηρημένους θεματικούς χάρτες. Αντλεί έμπνευση από το ίδιο το γεγονός της σύνδεσης και απόρριψης αναφορών, συνδέοντας φαινομενικά άσχετες προτάσεις μεταξύ τους σε ένα νέο -κεραμικό- σώμα. Παραμένοντας πιστός στις αρχές της γλυπτικής, σχεδιάζει έργα που λειτουργούν ως παρουσίες αλλά και ως αντικείμενα. Έχει δημιουργήσει με την επίσης γλύπτρια σύζυγό του το MenLo Studio and Gallery, στο οποίο διδάσκουν αυτή την προσέγγιση της γλυπτικής κεραμικής διοργανώνοντας residencies και εκθέσεις.

Η Julia Morlot είναι μια καλλιτέχνης που ζει και εργάζεται στη Βουργουνδία της Γαλλίας. Οι εγκαταστάσεις και τα γλυπτά της έχουν εκτεθεί στη Γαλλία και στο εξωτερικό. Συνεργάζεται τακτικά με άλλους καλλιτέχνες, καθώς και με παραγωγούς θεάτρου και όπερας ως σκηνογράφος, και οργανώνει εργαστήρια για ποικίλο κοινό. Με την επιλογή υλικών όπως το Καμέο, τη δαντέλα, τα φτερά και τη γούνα, η Morlot προσπαθεί να επαναξιοποιήσει αρχαίες δημιουργικές τεχνικές, δημιουργώντας αντικείμενα που ακροβατούν μεταξύ λαϊκής και σύγχρονης κουλτούρας. Η αφηγηματικότητα είναι έντονη, καθώς εμμέσως αναπαράγονται αφηγήσεις από διάφορους τόπους, ως εκφορά της συλλογικής μνήμης. Τα έργα της παραπέμπουν σε σώματα ανθρώπινα, ζωικά ή φυτικά, χαρακτηρίζονται από μια αναγλυφότητα και αιωρούνται μεταξύ συμπαγούς και διάφανου.

Η Linda Swanson είναι μια καλλιτέχνις, της οποίας τα ενδιαφέροντα εστιάζουν στη μεταμόρφωση των κεραμικών υλικών. Το έργο της εμπλέκει τις αινιγματικές ιδιότητες της ύλης, ως αμφισβήτησης και θαύματος. Η έννοια του αποτυπώματος και η ευαισθησία του εφήμερου είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά της δουλειάς της. Το άγγιγμα και το πλάσιμο, στην περίπτωσή της, μοιάζουν να δημιουργήθηκαν ως αποτέλεσμα αόρατων δυνάμεων και όχι από το χέρι της. Τα ακατέργαστα κεραμικά της έργα έχουν εκτεθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά, την Ευρώπη και την Ασία.

Ο Salvatore Arancio γεννήθηκε στην Κατάνια της Ιταλίας το 1974 και ζει και εργάζεται στη Νίκαια της Γαλλίας. Στο επίκεντρο της καλλιτεχνικής πρακτικής του Salvatore Arancio βρίσκεται η αναπλαισίωση μιας εικόνας, μιας ιδέας. Ιδιαίτερα τον ενδιαφέρει πώς το νόημα της κάθε εικόνας μπορεί να επανεξεταστεί δημιουργικά, φέροντας άλλη σκέψη ως αποτέλεσμα. Χρησιμοποιώντας τη “ρίζα” (ή/και τη “λάβα”) ως σύμβολό του, προχωρά στη δημιουργία συμβολικών μικρών γλυπτών, που φορμαλιστικά παραπέμπουν σχετικά άμεσα σε συγκεκριμένες εικόνες, εμπνευσμένες -μεταξύ άλλων- από τη λαϊκή παράδοση, τη μυθολογία, τον φυσικό κόσμο. Οι αντιπαραθέσεις και οι ενδεχόμενες συνδέσεις που ο Arancio δημιουργεί με τα κεραμικά του, είναι υποβλητικές και προκαλούν σύγχυση.

Η πιο πρόσφατη σειρά της Lucy Morrow, «Πιθανά θραύσματα», είναι μια συλλογή που μοιάζει με παζλ από κεραμικά κομμάτια, που ακουμπούν ελαφρώς το ένα το άλλο. Τα συμπληρωματικά λεπτά σχήματα εφαρμόζονται μεταξύ τους, ενώ οι πλευρές που μοιάζουν να ταιριάζουν τέλεια, αν και συναντώνται τελικά, δεν εφάπτονται ποτέ ακριβώς. Τα θραύσματα προέρχονται από διάφορα διαμορφωμένα καλούπια που αναφέρονται σε οικεία αντικείμενα, όπως μπουκάλια, κυλίνδρους, κύπελλα, φιάλες, λαβές και βάζα. Η πορσελάνη διακοσμείται με χρωματιστούς λεκέδες. Τα αντικείμενά της προκύπτουν από την “ανάμνηση” κάποιου χρηστικού αντικειμένου και παρουσιάζονται οργανωμένα με λεπτότητα, σαν εκθέματα μουσείων σε μίνιμαλ ράφια.

Πηγή Εικόνων: ceramicsnow.org